Hello Goodbye

De cirkel is rond. 21 dagen nadat we zijn aangekomen in San Francisco, vertrekken we er ook weer. Precies 3000 mijl hebben we gereden, zo’n 4800 km. Een stuk meer dan we gedacht hadden. Maar we hebben ook wat afslagen gemist. Bijvoorbeeld in LA, waardoor het even leek dat we ’s avonds in het zuidelijke gedeelte van LA terecht zouden komen. De ghetto’s zeg maar. Toch maar even roaming aangezet. Graag gedaan Vodafone!

De afgelopen dagen via de kustweg (Highway 1) richting San Francisco gereden. Af en toe gestopt voor een hapje, drankje of foto. Begon wel wat kouder te worden en ook de eerste regendruppels van de vakantie waren een feit. In Monterey overnacht woensdag en onze laatste twee overnachtingen in San Francisco geboekt. Om in stijl af te sluiten, via Airbnb natuurlijk. Heel veel keus was er niet, en ons oog viel op twee dames op leeftijd. Zij wilden ons wel ontvangen, maar op één voorwaarde: we moesten wel van honden houden. Dus hielden wij van honden.

Eenmaal aangekomen werd alles duidelijk: onder luid gekef werden we verwelkomd. De dames hebben een hondenopvangcentrum. We bleven positief: we hebben deze vakantie overal geslapen, en een asiel hadden we nog niet gehad. Die positieve vibe hielden we vast. Tot vrijdagochtend. Half zeven. Wat de aanleiding was, is ons een raadsel, maar op dat moment begonnen 37 honden als een dolle te blaffen. We hadden één paar oordopjes bij ons. Die gingen in. Daniëlle heeft heerlijk verder geslapen.

De dog whisperers vertelden ons dat ze zelden zo’n positieve feedback over gasten hebben gelezen als over ons. Toch maar even gekeken wat Alan, Carl en Charles en Joseph over ons te melden hebben. We blijken geweldige gasten te zijn, iets dat ons overigens niet verrast:

Ons profiel is te huur. Neem contact op voor meer informatie.

Vrijdagmiddag een fietsroute over de Golden Gate bridge gevolgd. Op een tandem. Waarom? Omdat het kan.

En nu zit het er bijna op. Nog een lange terugvlucht die ons via Washington naar Amsterdam brengt, en dan zijn we weer thuis. We hebben geweldige dingen gezien en gedaan. De tijd was ook perfect, en daarmee bedoel ik niet alleen de tijd van het jaar (buiten het echte vakantieseizoen, maar wel nog goed weer), maar ook qua technologie: pakweg tien jaar geleden was reizen op deze manier een stuk moeilijker. Hotels boeken we snel en eenvoudig de avond van te voren. Leuke restaurantjes vind je op TripAdvisor. Snel contact met thuis gaat kosteloos via WhatsApp of FaceTime. Boarding passes print je niet meer uit, maar sla je op in Passbook op je telefoon. Kijken wat je hebt opgemaakt? Open de Rabo app. Die sluit je ook weer snel vervolgens.

Iedereen op de hoogte houden van onze reis gaat gemakkelijk en snel via deze site. Het geeft een goede indruk van wat wij meemaken, maar we hebben heus nog wat te vertellen als we thuis zijn; niet alles staat immers op het web! Wat dacht u van die keer dat Daniëlle het stuur overnam op Route 66 en op de koppeling trapte? In een automaat. Of die keer dat we gingen eten in een Mexiaans restaurant. Ze spraken alleen maar Spaans. Na het drie keer op rij niet verstaan te hebben, maar “si” gezegd. Vijf minuten later hadden we een cocktail en drie voorgerechten.

Ondanks dat het een intensieve vakantie was, zijn we wel helemaal tot rust gekomen. Afgeschakeld zoals dat tegenwoordig met een mooi woord heet. Wij zullen dus weer fris Nederland (woordspeling) betreden. Rest ons nog jullie te bedanken voor het lezen en de reacties. En voor degenen die we zó enthousiast hebben gemaakt dat ze de reis zelf gaan maken: prettige vakantie.

See you soon.